Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα το 1946 στη Λευκωσία, με καταγωγή από μεριά του πατέρα μου, την Τρεμετουσιά της επαρχίας Λάρνακος, και από τη μεριά της μητέρας τον Μαραθόβουνο της επαρχίας Αμμοχώστου (και τα 2 χωριά βρίσκονταν στην υπό Τουρκική κατοχή περιοχή της Κύπρου). Θεωρώ πολύ σημαντικό να αναφερθώ με λίγα λόγια στην Τρεμετουσιά. Η Τρεμιθούς, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα η Τρεμετουσιά, είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Σπυρίδωνος, όπου υπήρχε και ο τάφος του (δεν γνωρίζω τί έχει απογίνει μετά την Τουρκική εισβολή). Μάλιστα λίγο πριν την εισβολή, ειχε βρεθεί σε βάθος ενός μέτρου κάτω από την εκκλησία του χωριού, το πάτωμα της αρχαίας εκκλησίας, της εκκλησίας όπου λειτουργούσε ο Άγιος και όπου, όπως λέει η παράδοση, οσάκις λειτουργούσε μόνος ο Άγιος, του απαντούσε χορός αγγέλων!
--Ο πατέρας μου Βασίλειος, ήταν ιερέας και ο πατέρας του επίσης ιερέας, που υπηρετούσε στον Άγιο Σπυρίδωνα της Τρεμετουσιάς, ενώ ο πατέρας μου υπηρέτησε στον Τρυπιώτη, ιερό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στη Λευκωσία, που είναι αφιερωμένος στο θαύμα το εν Χώναις της Μικράς Ασίας που πανηγυρίζει στις 6 Σεπτεμβρίου.
-- Ο πατέρας μου γνώριζε και αγαπούσε πολύ τη Βυζαντινή Μουσική, και με παρότρυνση του, ο αδελφός μου Νίκος Παπασάββας  και ο υποφαινόμενος, Μιχάλης Παπασάββας, ασχοληθήκαμε με τη Β.Μ., ο μεν Νίκος από την ηλικία των 13 ετών, εγώ δε από την ηλικία των 15 ετών, φοιτώντας κατ' αρχάς στη Σχολή Β.Μ. της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, στην οποία δίδασκε ο αείμνηστος Πρωτοψάλτης Θεόδουλος Καλλίνικος, όπου και ολοκλήρωσαμε  τις μουσικές μας σπουδές.
-- Ακολούθως, ο  Νίκος Παπασάββας σπουδάζοντας Κλασσική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, σπούδασε και Β.Μ. στο Ελληνικό Ωδείο, απ' όπου απέκτησε πρώτα το Πτυχίο  του Ιεροψάλτου και έπειτα το δίπλωμα Μουσικοδιδασκάλου. Σπουδαίο γεγονός όμως,  που επηρέασε σημαντικά την μουσική κατάρτιση του (και τη δική μου αργότερα όπως θα φανεί κατωτέρω) ήταν η γνωριμία του με το μεγάλο διδάσκαλο και Πρωτοψάλτη Αθανάσιο Παναγιωτίδη (1910-1989) του οποίου η επίδραση υπήρξε καταλυτική σε ό,τι αφορά την εκτέλεση των βυζαντινών εκκλησιαστικών ύμνων (περισσότερα για τον Νίκο Παπασάββα, στο www.ieropsaltis.com και αλλού).
--Ο υποφαινόμενος, σπούδασε στη Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (μέχρι το 1972). Κατά τη διάρκεια των σπουδών αυτών, εκκλησιαζόμουν τακτικά στους Ιερούς Ναούς : του Γρηγορίου Παλαμά, της Αγίας Σοφίας  και του Αγίου Δημητρίου, απολαμβάνοντας τους μεγάλους : Αθανάσιο Καραμάνη, Χαρίλαο Ταλιαδώρο και Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο αντιστοίχως. Επίσης μου δόθηκε η ευκαιρία να ακούσω και τον Φωτόπουλο (έψελνε στην Παναγία τη Φανερωμένη) αλλά και άλλους.
--Στο μεταξύ, ο Αθανάσιος Παναγωτίδης, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, στον οποίο και απευθύνθηκα για ιδιαίτερα μαθήματα. Για 2 χρόνια περίπου μου έκανε μάθημα ιδιαίτερο, ο μεγάλος Παναγιωτίδης, συγκεκριμένα μου δίδαξε τον Όρθρο (βιβλίο της "ΖΩΗΣ"), το Ειρμολόγιο ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ (βιβλίο εκδοθέν στη Κων/πολη, 1856) και το δικό του Επίτομο Αναστασιματάριο. Δυστυχώς είχε "¨χάσει" τη φωνή του και δεν είχα την τύχη να τον απολαύσω παρά μόνο απο παλιές ηχογραφήσεις, όμως τα μαθήματα του ήταν πολύτιμη βοήθεια για μένα. Μετά από σύσταση του, άρχισα να εκκλησιάζομαι στον Ιερό Ναό του Αγίου Φανουρίου, όπου υπηρετούσε ως Πρωτοψάλτης ο Αστέριος Δεβρελής, ένας 2ος Παναγωτίδης, όσον αφορά την εκτέλεση των Βυζαντινών Εκκλησιαστικών Ύμνων! Μάλιστα, τον είχα ηχογραφήσει σε  αρκετές ταινίες-καρούλια εκείνης της εποχής.
-- Άλλη μουσική εκπαίδευση πήρα επίσης σε Σχολή Βυζαντινής Μουσικής στην οποία δίδασκαν οι Καραμάνης, Χρύσανθος και Ταλιαδώρος (1970), αλλά μόνο για ένα χρόνο παρακολούθησα μαθήματα εκεί.
-- Με το τέλος των σπουδών μου στη Θεσ/νίκη, επέστρεψα για  μόνιμη εγκατάσταση στη Κύπρο.  Το προδοτικό πραξικόπημα  όμως και η επακόλουθη Τουρκική εισβολή (και έκτοτε κατοχή), με ανάγκασαν (για επαγγελματικούς λόγους-δεν υπήρχε τότε δυνατότητα εργασίας στη Κύπρο) να επιστρέψω στην Ελλάδα, όπου εργάστηκα για ένα χρόνο στην Κτηνιατρική Σχολή (1975) και ακολούθως διορίστηκα στο Ελληνικό Δημόσιο, ως κτηνίατρος στο Αγροτικό Κτηνιατρείο Φερών Έβρου, τον Φεβρουάριο του 1976.
-- Στις Φέρες του Έβρου, υπάρχει η εκκλησία της  Παναγίας της Κοσμοσώτηρας (γνωστή και ως μικρή Αγία Σοφία λόγω του ότι είναι μικρογαφία της Αγίας Σοφίας), όπου εκκλησιαζόμουν και βοηθούσα τον δεξιό ψάλτη, ο οποίος έγινε ιερέας λίγο μετά αφού είχα πάει. Με τη χήρευση της θεσης του δεξιού αναλογίου και μετά από επιμονή του ιερέα της εκκλησίας, ανέλαβα το δεξιό αναλόγιο. Εκεί έμεινα μέχρι το 1981.
-- Από το 1982, μετά από μετάθεση, βρίσκομαι στη Λάρισα. Φυσικό ήταν να έρθω σε επαφή με αρκετούς ιεροψάλτες, βοηθούσα δε συχνά όπου χρειαζόταν λόγω απουσίας κάποιου ψάλτου. Το 1981 είχε  δημιουργηθεί η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου. Στη Σχολή αυτή, 5ετους διάρκειας σπουδών, μετά από εξετάσεις, με κατέταξαν στη 4η τάξη (είχε αποφασιστεί να μη καταταγεί κανένας στη 5η - άρα δεν υπήρχε 5η τάξη). Μετά την απόκτηση του Πτυχίου του Ιεροψάλτη, συνέχισα τη (τυπική) παρακολούθηση μαθημάτων και απέκτησα και το Δίπλωμα της Βυζαντινής Μουσικής.
-- Από το 1989 υπηρετώ ως δεξιός ιεροψάλτης στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Τερψιθέας (Λάρισας).

7 σχόλια:

  1. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΟΥ.

    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΛΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ!!!

    ΚΑΛΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ.

    ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΟΥ ΦΑΝΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ.

    ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ!! ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΤΡΕΜΕΤΟΥΣΙΩΤΗΣ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΧΩΡΙΑΝΟΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΟΣΘΕΣΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ, ΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ. ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου... Άγγελε μου. Είχα μέρες να κοιτάξω το μπλογκ, διότι ασχολήθηκα με τήν ανάρτηση ηχογραφήσεων και τώρα μαθημάτων Βυζαντινής Μουσικής σε ειδικό ιστότοπο (Ψαλτολόγιο).Ελπίζω να τα λέμε συμπατριώτισα. Δεν ξέρω αν έχω μακρινή συγγένεια με τον Τρεμετουσιώτη. Σε χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα σε παρακουθώ κι εγώ στα ιστολόγια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΟΚ Μike!!!

    Kαλημέρα σου!!!!

    Η Κύπρος είναι μικρή, τόσο που δεν αποκλείεται να είμαστε όλοι συγγενείς ο ένας με τον άλλο. Πόσο μάλλον, όταν δύο είναι από το ίδιο χωριό. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ σωστά το λες Άγγελε. Συγγενείς είμαστε, μπορεί μακρινοί, αλλά όλοι σχεδόν έχουν μια κάποια συγγένεια. Αν υπήρχαν καλά - αξιόπιστα γενεολογικά δέντρα, θα ξέραμε με ποιους και τί συγγένεια έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή